“Ləpirçi” silsiləsi Afrika tayfalarının gizli və aşkar düşmənlərindən, bö­yük bir materikin taleyini dəyişməyə cəhd edən cəsur və mərd insanların mü­barizəsindən danışır. Bu kitablar, eyni zamanda oxucunu müxtəlif Afrika tay­falarının qədim mədəniyyəti, inanc və əfsanələri, insanla təbiətin əsrarəngiz rabitəsi ilə də tanış edəcək; həyat fəlsəfəsi, yaradılış, insan və cəmiyyətin psi­xologiyası ilə bağlı mühüm suallara aydınlıq gətirəcək.
Silsilənin ilk kitabı olan “Mən yeməli deyiləm” Afrika xalq­ları arasında ən çox zülmə məruz qalmış tayfalardan biri olan piqmeylərdən bəhs edir. Digər tayfaların bir heyvan kimi ov­layıb yediyi bu insanlar daha sonra yerlilərlə yanaşı, həm də ağ­də­rili istilaçılar tərəfindən hər cür təcavüzə məruz qaldılar. Dün­yanın ən qısaboy xal­qı olan piqmeylər XX əsrin əvvəllərində Avropa və Amerika heyvanxanalarında “tə­kamülü tamamlanmamış insan” adı ilə canlı eksponat kimi qəfəsdə saxlanılırdılar.
Yumruq boylu insanların talelərini dəyişmələri üçün qarşılarında duran ən mühüm sual bizi, bəlkə də, heç vaxt düşündürməyib: insan olduğunu isbat etməyin bir yolu varmı?

– Villi, xoşbəxt olmaq üçün insana on saniyə yetər. 
– Necə? 
Həmişəki kimi gülümsəyib: 
– Mənim kimilərini düşünərək, – deyə cavab verdi. 

Hər şey həyata çox fərqli baxışları olan bu iki nəfərin qarşılaşması ilə başladı. Əvvəllər çox uğurlu bir idmançı olmuş, indi isə öz qalasına çəkilmiş, təmizlik işçisi kimi xidmət göstərən Villini yenidən həyata qaytarmaq bir “mələyin” vəzifəsidir. Anderson xəstəxanasındakı “mələk”lərdən biri olan qəh­rə­manımız gənc yaşlarında ağır itkilərdən və savaşın dəhşətindən keçmiş, indi də xər­çənglə mübarizədədir. Hər şeyə rəğmən, içindəki insan sevgisini qoruyub saxlamış, həyat dolu bu “mələk” və­zifəsinin öhdəsindən gələ biləcəkmi? Uzun sürən sə­fər­dən sonra son dayanacağı Anderson olan gənc mühacir Villini hə­yata bağlamağa çalışarkən öz keçmişindəki dü­yün­ləri çözə biləcəkmi?
Bir-birilərinin yaralarına məlhəm olan iki yaralı ruhun düşüncə sərhədlərini aşan təsirli hekayəsi oxucuların qəlbində mütləq öz yerini tutacaq. Öz “mələyi” ilə qarşı­laşmadan heç kəs bu həyatı tərk etməz – bəlkə, bu, bir insandır, bəlkə də, bir kitab.
2016-2019-cu illərdə bestseller olmuş bu kitab min­lər­cə insana ümid vermiş, həyata tutunma səbəbləri olmuş, bir çoxlarını intiharın astanasından belə qaytarmışdır.
“Bu şəhərdə kimsə yoxdur?” ümidini itirmədən xər­çəng­lə və həyatın çə­tin­lik­ləri ilə savaşan hər kəsə ithaf edilib.
 

Relslər üzərində intihara qərar vermiş iki yad insanın kəsişən həyat yolları. Həyatın çətin dolanbaclarından çıxış yolu axtaran “həmrelslər” və kəlmə-kəlmə son dayanacağa doğru irəliləyən ömür, bəlkə, ölüm qatarı. “Nə üçün yaşayıram?” sualına cavab tapmağa çalışan qəhrəmanlar həyata tutunmağa bircə səbəb belə tapa bilmədikləri üçün ayaqları onları bu qatarın qar­şısına gətirib.
Kanadada kəsişən relslər oxucunu qəhrəmanların keçmişinə aparır. Gö­zəl və inadkar serb qızı Adriana Balkan yarımadasında serblərə göstərilən təz­yiqlərlə bağlı məqalə yazmaq üçün Mostar şəhərinə gəlir. Mostarla bərabər meh­riban və alicənab bələdçisini də yaxından tanımağa başladıqca şovinist ba­xışları dəyişir. Boşnaklara nifrət ruhunda tərbiyə edilmiş Adriana özü də hiss etmədən bu “düşmən” millətin nümayəndəsinə əməlli-başlı aşiq olur.
Sevgi, fədakarlıq, xəyanət, Srebrenitsa dəhşətlərinin fonunda insanın özünə doğru gedən yolda ağır mübarizəsini əks etdirən möhtəşəm bir həyat he­kayəsi. Bu mübarizə kimin qələbəsi ilə sonlanacaq? 
Əsər insanın həqiqi mahiyyətini açaraq düşdüyü çətin sınaqlar zamanı ortaya çıxan rəzilliklərini və yüksələ biləcəyi mənəvi zirvələri göstərir. Bir tə­rəf­də əsas qurbanları qadınlar və uşaqlar olan qorxunc savaş, digər tərəfdə isə həyatın ən ağır sınaqlarından qalib çıxan SEVGİ. 
Sevdikləri üçün canından keçmək asandır, lakin sevdikləri üçün yaşamağa – uzun illər boyunca hər gün ölüb-dirilərək yaşamağa yalnız həqiqi sev­gini dadanlar qadirdir.

Ara verməyən İrlandiya yağışlarının məcrasından çıxardığı dağ çayı bu dəfə sahilə fərqli bir şey atıb – dəhşətli işgəncələrdən tanınmaz hala düşmüş gənc qadın cəsədi. Və bu, məşhur “Titanik” gəmisinin son dayanacağı olmuş balaca liman şəhərinin hüzurunu pozan artıq altıncı bənzər qətl hadisəsidir. Cani zövqlü bir oyun oynayır: oxşar zahiri gözəlliyə malik olan qadınları böyük səylə seçir, ağlasığmaz işgəncələr verdikdən sonra ayda birini ən dəhşətli üsulla qətlə yetirir. Bütün cəsədlərdə öz imzasını qoymağı, hətta ara-sıra həyat fəlsəfəsi ilə bağlı nəsihət məktubları yazmağı da unutmur.
Caninin tapılması üçün paytaxt Dublindən Korka göndərilmiş canlı əfsanə müstəntiq Şon Onilin qarşısında çətin sual dayanır: silsilə qatil kimdir? İllər öncə yoxa çıxmış kriminal avtoritet, hər gün üzləşdiyi insanların arasında maskalanmış psixopat, yoxsa qaranlıq dünyadan təşrif buyurmuş qorxunc cəhənnəm əcinnəsinin özü? Bütün nəzərlər fokusçunun şlyapadan dovşan çıxaran sağ əlinə zilləndiyi zaman müstəntiq diqqətdən kənarda qalan sol əli izləyə biləcəkmi?